Қимаймын сені

Жадырап жаз келді
Жайқалды өлкеміз
Неліктен өзгерді
Мінезің ерке қыз

Сандуғаш бақшада
Сайрайды таңертең
Қандай жан, сәулем, дақ салды
Көңіліңе сенің ақ еркем

Жүзіңді көргенде
Сөз таппай қиналам
Алдыңа келгенде
Өкпеңді қи маған

Күлімде, көзіңнің
Қиығын таста да
Қимаймын, сәулем өзіңді
Қимаймын сені басқаға

Оқуды бітіріп
Ауылға қайтармын
Жүректе сырымды
Жыр етіп аытармын

Нұр толып жүзіңде
- Осында қал - деші
Қырманнан қайтар кезімде
- Қырқадан күтіп ал - деші